Ένας
από τους πιο όμορφους ορεινούς προορισμούς
του Νομού Κορινθίας, με κέντρο την
Γκούρα, ο Φενεός δικαίως έχει χαρακτηριστεί
«Κορινθιακή Ελβετία» για τη μοναδικής
ωραιότητας θέση του. Στα κρυστάλλινα
νερά της τεχνητής λίμνης Δόξας
καθρεφτίζονται οι πανέμορφες κορυφές
των Αροανίων και της Κυλλήνης, ενώ το
«Παλιομονάστηρο» στο κέντρο της λίμνης
είναι το «Ποντικονήσι» της Κορινθίας.
Η περιοχή του Φενεού εκτείνεται σε ένα
μεγάλο οροπέδιο σε σχήμα τριγωνικό,
«στεφανωμένο» από δάση και βουνά,
γειτονεύοντας δυτικά με το Νομό Αχαΐας
και το Νομό Αρκαδίας νότια. Το μέγιστης
αισθητικής και οικολογικής αξίας
οροπέδιο του Φενεού «κουβαλάει» στη γη
το μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής
Μυθολογίας.
Ο
Σύλλογος μας
οργάνωσε και πραγματοποίησε επίσκεψη
των μελών και των φίλων του Συλλόγου
στην Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου και
στη λίμνη ‘‘Δόξα’’, την
Κυριακή, 21 Οκτωβρίου 2012.
Στην
ορεινή περιοχή του Φενεού Κορινθίας
και σε απόσταση 75 χιλιομέτρων από το
Κιάτο προβάλλει επιβλητικό και
εντυπωσιακό, ως οικοδόμημα μέσα στα
καταπράσινα δάση του Χελμού, το ιστορικό
μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου.
Σύμφωνα
με την παράδοση, η παλαιά μονή του Αγίου
Γεωργίου ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα από
κάποιον Καλαβρυτινό μοναχό και μετά
την εγκατάλειψή της αναζητήθηκε
ασφαλέστερη τοποθεσία για την ανοικοδόμηση
της νέας μονής. Από την παλαιά μονή
σώζεται μέχρι σήμερα ο μικρός ναός που
έχει μετονομασθεί σε Άγιο Φανούριο. Το
1693 ιδρύεται η νέα μονή, όπως μαρτυρείται,
τόσο από την επιγραφή στον τοίχο κοντά
στην είσοδο της μονής, όσο και από τη
σωζόμενη σφραγίδα «σφραγίς
της ιεράς και σταυροπηγιακής μονής του
Αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου Φονιά,
εν τη Πελοποννήσω, 1693» (Φονιάς
ήταν η παλαιά ονομασία του χωριού
Πανόραμα).
Το
μοναστήρι αυτό έπαιξε σημαντικό και
καθοριστικό ρόλο στην επανάσταση του
1821, αφού αποτέλεσε την έδρα της Φιλικής
Εταιρείας επί ηγουμενίας Ναθαναήλ και
με τη συνδρομή των ηγουμένων από
γειτονικές μονές. Έτσι μετά τα Ορλωφικά
(1770) αλλεπάλληλες δωρεές πλουσίων
κατοίκων της περιοχής, αλλά και ολόκληρης
της Πελοποννήσου κατέστησαν το μοναστήρι
παραμονές της Επαναστάσεως του 1821 ως
μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές
δυνάμεις της Πελοποννήσου. Γεγονός που
βοήθησε αποφασιστικά στη συνέχεια στον
απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων.
Παράλληλα η μονή την περίοδο αυτή
αριθμούσε πολλούς μοναχούς, μεταξύ δε
αυτών ήταν και αρκετοί μορφωμένοι. Οι
μοναχοί συντηρούσαν τις φτωχές
οικογένειες, ενώ φρόντιζαν και για τη
μόρφωση των νέων, ώστε να αποκτήσουν
εθνική και θρησκευτική συνείδηση. Γι’
αυτό τον λόγο αποτέλεσε το κέντρο της
ορεινής Κορινθίας για την Επανάσταση,
έχοντας πάντοτε τρεις οπλοφόρους
μοναχούς, ενώ ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
χρησιμοποίησε τη μονή του Αγίου Γεωργίου
ως βάση και ορμητήριο του, όπως αναφέρει
και ο ίδιος στα Απομνημονεύματά του.
Εδώ
εκφώνησε μάλιστα και τον περίφημο εκείνο
λόγο με τον τίτλο «τσεκούρι
και φωτιά εις τους προσκυνημένους»,
με τον οποίο προσπάθησε να αποτρέψει
την υποχώρηση και τον συμβιβασμό αρκετών
Ελλήνων με τον Τούρκο δυνάστη.
Κατά
τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας λειτούργησε
στο μοναστήρι «Κρυφό
Σχολειό»,
το οποίο βρίσκεται στη δυτική πλευρά
του καθολικού και πίσω από τον νάρθηκα
και μέχρι σήμερα αποτελεί αξιοθέατο
για τον επισκέπτη και προσκυνητή της
μονής.
Οι
εκδρομείς επισκέφτηκαν και το Μουσείο
Περιβάλλοντος Στυμφαλίας,
που βρίσκεται στην ορεινή Κορινθία,
εκεί όπου, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο
Ηρακλής αντιμετώπισε και εξολόθρευσε
τις Στυμφαλίδες όρνιθες. Η οικολογική
αξία της περιοχής, με εστίαση στην
υδατική λεκάνη και τα πλούσια δάση της,
επιβεβαιώνεται και από την ένταξή της
στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων
Περιοχών NATURA
2000.
Το
Μουσείο έχει σκοπό να καταδείξει την
αλληλεξάρτηση
ανθρώπου και φύσης,
καθώς και την αρμονική συνύπαρξή τους
στη λεκάνη της Στυμφαλίας. Βασικοί
στόχοι του σχεδιασμού του Μουσείου
είναι η οικολογική ευαισθητοποίηση του
κοινού και η διάσωση της γνώσης για την
παραδοσιακή τεχνολογία της περιοχής.
Σε
μια εποχή, όπου κυριαρχεί ο υλιστικός
και τεχνοκρατικός τρόπος ζωής και
σκέψης, η τόσο προικισμένη από τη φύση
ορεινή περιοχή του Φενεού Κορινθίας με
το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου
πρόσφερε στους
εκδρομείς του Συλλόγου μας,
που εμπνεύστηκαν από την ομορφιά του
ελληνικού τοπίου και τον πλούτο του
ελληνορθόδοξου πολιτισμού, την πρωτόγονη
και παρθένα εκείνη ομορφιά και γαλήνη
που αναζητά ολοένα και περισσότερο ο
κουρασμένος από το άγχος και την
καθημερινότητα άνθρωπος του 21ου αιώνα.
Επιμέλεια:
Δήμητρα Τσεπεντζή
